De "Pi"-stoel is het resultaat van twee verschillende werelden die samenkomen. Enerzijds is het project heel rigoureus, anderzijds zit het vol vrijgevigheid en warmte.

De stoel wordt gekenmerkt door een rigoureuze en grafische structuur van massief hout, met een veelheid aan rechte en parallelle lijnen die elkaar weerspiegelen. Maar deze bijna monachale structuur wordt aangevuld en bijna tegengesproken door gedurfde rondingen en volumes die de stoel royaal, uitnodigend en comfortabel maken.

Het gedurfde zitkussen ziet er oversized uit dankzij de onverwachte dikte. Het lijkt bijna te versmelten met de houten structuur, alsof het op de een of andere manier over de structuur heen is gesmolten en erin is opgenomen, of gewoon alsof het is opgeblazen. De ergonomisch gebogen rugleuning lijkt de persoon te willen omarmen en comfort te bieden.

De “Pi”-stoel is onmiddellijk herkenbaar dankzij de iconische rugleuning, die doet denken aan het wiskundige teken "Pi" en die fungeert als visueel knooppunt dat alle elementen van de stoel met elkaar verbindt.  De stoel heeft een sterke aanwezigheid, vooral aan de achterkant, de kant die het meest zichtbaar is als je hem rond een tafel gebruikt.

De achterpoten zijn volledig recht en visueel verbonden met de horizontale rugleuning door een spel van raaklijnen. Aan de bovenkant van de rugleuning vormen de afgeronde uiteinden van de poten een zeer grafische verbinding met de bovenste lijn van de rugleuning, waardoor een soort grafische spanning ontstaat, een grafische spanning die ook voelbaar is in de beperkte afstand tussen beide achterpoten. Hoewel de houten structuur op het eerste gezicht erg strikt lijkt, is deze subtieler dan het lijkt, omdat alle elementen die gebruikt zijn om de structuur te bouwen een afgeronde rand of afgeronde details hebben.

De dualiteit in de “Pi”-stoel resulteert in een stuk dat tegelijkertijd architecturaal en ergonomisch is, of als je wilt, tegelijkertijd mannelijk en vrouwelijk, alsof tegenpolen elkaar hebben aangetrokken.