De tafelcollectie “Mass” is een discussie tussen de visuele aanwezigheid en de eigenlijke massa van een product en de verschillende onderdelen ervan. Het is een spel met een bekend archetype: de eettafel die haar stabiliteit ontleent aan een grote massieve voet.

In het geval van de Mass-tafel is de voet een lichte doorkijkconstructie geworden, waardoor het houten blad nu de duidelijk zichtbare massa is geworden. Op deze manier werden het fysieke gewicht en het visuele gewicht van de elementen omgedraaid in vergelijking met het archetype. Dit aspect wordt verder benadrukt door de visuele kloof die tussen de basis en het blad wordt gecreëerd door middel van het verbindingsstuk.

De architectuur van de voet verwijst naar een hoepelrok, de onderjurken die rond 1830 werden uitgevonden en werden gedragen door vrouwen uit de hogere sociale klasse. Maar deze architectuur is tegelijkertijd erg modern en verwijst naar de “wireframe”-structuur van een 3D CAD model zoals dat door architecten en designers wordt gebruikt. Deze wireframes zijn wat wij ontwerpers zien wanneer wij op de computer een 3D-ontwerp maken. Daarmee is de voet in zeker opzicht een subtiele mix tussen traditie en moderniteit.

De productie van de metalen voet vereist de precisie van computergestuurde machines om de buizen die het geheel vormen correct te kunnen buigen en snijden (CNC-machines), evenals de expertise en de kunde van de lasser die alles perfect in elkaar past en afwerkt.

Voor wat het houten bovenblad betreft, hoewel het massiever is dan doorgaans het geval is, lijkt dit te zweven en te rusten op een enkel punt boven het verbindingsstuk tussen blad en voet.

Het eindresultaat is een grafische tafel met een sterke persoonlijkheid die visueel niet teveel ruimte inneemt. Het is ook een tafel die visuele spanning en beweging creëert wanneer iemand zich weg van of rond de tafel beweegt.