Dit dressoir is ontworpen als achtergrond, als rustgevend element in een kamer zodat de andere elementen rondom beter tot uiting kunnen komen. Het is dus een redelijk eenvoudig ontwerp waardoor het accent verschuift naar de andere meubels die doorgaans gepaard gaan met een dressoir, zoals een eettafel en stoelen, een fauteuil, of in sommige gevallen zelfs een bank. Het wordt dus de facto een achtergrond of 'backdrop' in het Engels.

Het kenmerkende ritme langs de voorzijde van het dressoir is geïnspireerd op ritmes die te vinden zijn op de gevels van modernistische gebouwen. Het is een ritme dat zowel structurerend als rustgevend werkt door de eenvoud en vanzelfsprekendheid van zijn herhaling. Te midden van deze verticale ritmes versmelten meteen ook de lijnen waar de verschillende kastdeuren opengaan.

De lichtheid van de structuur rondom dit dressoir zorgt ervoor dat het vergeten kan worden, waardoor de regelmaat en herhaling van de rechthoeken overheerst. Om die reden lopen de afgeronde randen ook niet verder aan beide uiteinden van het dressoir.

Hoewel dit dressoir erg herkenbaar is, is het een meubelstuk dat in staat is het andere meubilair in een kamer te accentueren en zo zijn secundaire rol tot in de perfectie te vervullen.