Zoals de naam al aangeeft, is Dogma een logica die tot het uiterste wordt doorgedreven als een leerstelling die tot op de letter wordt gevolgd. Het gaat om het idee om te spelen met een vorm en die te herhalen om tot verschillende soorten meubels te komen. Het is met andere woorden een utopie, of de ontwikkeling van een utopie zoals we kunnen zien of al hebben gezien in menselijke samenlevingen…

Het doel is te spelen met de logica van de druppelvorm, die al werd verkend met de poten van de 'Geometric' tafel. Een eenvoudige maar erg rijke vorm, want afhankelijk van de gezichtshoek verandert hij van persoonlijkheid - van rond en vrolijk tot dun en hoekig - waardoor een spel van licht ontstaat en de waarneming ervan voortdurend verandert. De meubels die uit dit concept voortkomen zien er steeds anders naargelang ze in vooraanzicht of langs achteren worden bekeken.

De striktheid van de logica, het 'dogma', brengt in dit geval rekken voort van uiteenlopende breedte en hoogte. Bovendien kunnen ze net zo goed als scheidingswanden dienen. Deze meubels worden gedefinieerd door het spanningsveld dat tot stand komt via de lege ruimte tussen de dubbele of regelmatig herhalende staanders. Dit is de bron van de architecturale en grafische kracht van het project en in deze tussenruimtes krijgt licht vrij spel.

De verschillende modules zijn ontworpen als vrijstaande elementen of voor gebruik tegen een muur, of als structurerende elementen te midden van een ruimte als scheidingswand. Door verschillende modules te combineren, is het mogelijk verschillende ritmes te creëren en een dynamiek aan een ruimte te geven, aangezien elke wand/rek een specifiek ritme uitstraalt. Dit spel van combinaties kan verder worden verrijkt aan de hand van modules in verschillende hoogtes.

Dogma is dus een ontwerplogica die later nog kan leiden tot andere soorten meubilair, en de utopie nog verder kan stuwen…